Οι γιατροί Πατρικία και Δαβίδ Μράζεκ γνώρισαν μεγάλο σπαραγμό στη δουλειά τους. Ως ειδικοί παιδίατροι στο Εθνικό Ισραηλινό Κέντρο Ανοσολογίας και Πνευμονολογίας είχαν να κάνουν με πολλά άρρωστα παιδιά. Εντυπωσιάστηκαν από το γεγονός ότι μερικά παιδιά μπόρεσαν να συνέλθουν γρηγορότερα από αυτή την ψυχολογική καταστροφή, ενώ άλλα συντρίβονταν ψυχικά. Γιατί; Γιατί, επί παραδείγματι ένα παιδί από φτωχογειτονιά καταλήγει στα ναρκωτικά, ενώ ένα άλλο πηγαίνει στο κολέγιο; Γιατί κάποια κακοποιημένα παιδιά με τη σειρά τους κακοποιούν παιδιά, ενώ άλλα γίνονται καλοί γονείς;
Το ζεύγος Mράζεκ διεξήγαγαν μια εκτεταμένη έρευνα για να βρουν απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα. Στη μελέτη τους, ένα προεξέχον χαρακτηριστικό εμφανίσθηκε ξαφνικά ανάμεσα σε εκείνα τα παιδιά που επέζησαν από το τραύμα και ήρθαν να δημιουργήσουν μια υγιεινή ζωή. Το μυστικό; έβλεπαν τη ζωή με ελπίδα και αισιοδοξία.
Η ελπίδα κάνει τη διαφορά. Η ελπίδα, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, μας βοηθάει να καταρρίψουμε τα προγνωστικά όταν αυτά είναι εναντίον μας.
Αλλά πώς θα το επιτύχουμε; Σε τι μπορούμε να βασισθούμε; Ο κόσμος συχνά μοιάζει τόσο πολύ αγκαθωτός για τα φωτεινά μπαλόνια ελπίδας που μεταφέρουμε μαζί μας. Ακριβώς όταν νομίζουμε ότι ανερχόμαστε, κάτι κάνει τα μπαλόνια μας να σκάνε.
Αισθανόμασταν περήφανοι και αισιόδοξοι για το διαστημικό λεωφορείο το 1988. η τεχνολογία φαινόταν να ανοίγει τις πύλες της σε ένα απεριόριστο μέλλον. Αλλά το Τσάλαντζερ εξερράγη μπροστά στα μάτια μας στην τηλεόραση.
Όλοι πανηγυρίζαμε για το τέλος του ψυχρού πολέμου. Μια νέα τάξη πραγμάτων με ειρήνη και αρμονία φαινόταν να ξεκίναγε για τον κόσμο. Αλλά η σύρραξη στον Περσικό Κόλπο και οι εμφύλιες συγκρούσεις στις οποίες εμπλάκηκαν η Γιουγκοσλαβία και η Σοβιετική Ένωση, κατέληξαν σε αιματοχυσίες.
Η ανθρωπότητα απεγνωσμένα αναζητάει την ελπίδα. Αλλά είναι δύσκολο να βρεθεί στον κόσμο μας η ελπίδα, εκτός αν προσβλέπουμε σε αυτή μέσα από την προοπτική των βιβλικών προφητειών. Αυτό το Τεύχος εξετάζει μια σημαντική προφητεία, η οποία εμφύτεψε τη ζωντανή ελπίδα σε αναρίθμητα άτομα. Η προφητεία του Δανιήλ β΄ αποτελεί την πιο περίτρανη απόδειξη ότι ο Θεός πραγματικά ελέγχει την ιστορία και ότι πραγματικά κρατάει το μέλλον στα χέρια Του.
1. ΜΙΑ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ
Πεντακόσια χρόνια πριν από τη γέννηση του Χριστού, ο Θεός έδωσε στον κόσμο μια καταπληκτική διείσδυση στο μέλλον χρησιμοποιώντας τον προφήτη Δανιήλ. Παρουσίασε ένα περίγραμμα της ιστορίας του κόσμου από την εποχή του Δανιήλ μέχρι τις ημέρες μας.
Αυτή η προφητεία παρουσιάζεται στο δεύτερο κεφάλαιο του Δανιήλ. Το ξεκίνημα έγινε από ένα όνειρο που ο Θεός έδωσε στο Ναβουχοδονόσορ, το βασιλιά της Βαβυλώνας, περίπου 2.500 χρόνια πριν από την εποχή μας. Το όνειρο αναστάτωσε αυτόν το μονάρχη, αλλά όταν ξύπνησε, δε θυμόταν ούτε μια λεπτομέρεια. Στη συνέχεια, αφού όλοι οι σοφοί απέτυχαν να βοηθήσουν το βασιλιά να θυμηθεί το όνειρο και έπειτα να το ερμηνεύσουν, ένας νεαρός αιχμάλωτος Εβραίος με το όνομα Δανιήλ εμφανίσθηκε στο προσκήνιο, δηλώνοντας ότι ο Θεός του ουρανού μπορεί να αποκαλύψει όλα τα μυστήρια.
Όρθιος μπροστά στο βασιλιά, ο Δανιήλ είπε θαρραλέα:
Αυτό το άγαλμα, με την πρώτη ματιά, δε φαίνεται να έχει καμιά σχέση με την ελπίδα που λαχταράμε στην εποχή μας. Η βαβυλωνιακή αυτή εικόνα απέχει πολύ από τους πυραύλους και τους τρομοκράτες που βασανίζουν τον κόσμο μας. Αλλά κρατηθείτε στη θέση σας. έχουμε να κάνουμε ένα γρήγορο ταξίδι μέσα από χιλιάδες χρόνια ιστορίας με οδηγό το Θεό.
2. Η ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ ΕΡΜΗΝΕΥΕΤΑΙ
Αφού εντυπωσίασε το Ναβουχοδονόσορ με την ακριβή αφήγηση του οράματος, ο προφήτης Δανιήλ εξήγησε:
ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΑΠΌ ΧΡΥΣΟ
Ποια παγκόσμια εξουσία είπε ο Δανιήλ στο βασιλιά ότι συμβολίζει η χρυσή κεφαλή;
Στην ουσία, ο Δανιήλ έλεγε στον κυβερνήτη της μεγαλύτερης παγκόσμιας αυτοκρατορίας της εποχής: «Ναβουχοδονόσορ, το όνειρό σου είναι ένα μήνυμα από το Θεό ο οποίος συμβολίζει τη βασιλεία σου με το χρυσό κεφάλι του αγάλματος.»
Το χρυσό κεφάλι απεικονίζει αυθεντικά την αρχαία Βαβυλώνα. οι ιστορικοί αναφέρονται σε αυτήν ως «τη χρυσή βασιλεία μιας χρυσής εποχής». Πλουσιότερη και ισχυρότερη από κάθε προηγούμενη βασιλεία, η Βαβυλώνα περήφανα επικράτησε στον κόσμο μέχρι το 539 π.Χ.
ΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΒΡΑΧΙΟΝΕΣ ΑΠΟ ΑΣΗΜΙ
Από ανθρώπινη άποψη, και ιδιαίτερα μπροστά στο περήφανο βλέμμα του Ναβουχοδονόσορ, η Βαβυλώνα φαινόταν σαν μια αυτοκρατορία που θα διαρκούσε για πάντα. Αλλά τι λέει η προφητεία ότι θα συνέβαινε στη συνέχεια;
Εκπληρώθηκε η θεία πρόρρηση. Η βασιλεία του Ναβουχοδονόσορ σωριάσθηκε σε ερείπια όταν ο Κύρος, ο στρατηγός των Περσών, κατέλυσε τη βαβυλωνιακή αυτοκρατορία το 539 π.Χ. Έτσι, το στήθος και οι βραχίονες από άργυρο αντιπροσωπεύουν τη Μηδο-Περσία – μια άλλη ισχυρή αυτοκρατορία – στην οποία τελικά επικράτησαν οι Πέρσες.
Η ΚΟΙΛΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΜΗΡΟΙ ΑΠΟ ΧΑΛΚΟ
Τι αντιπροσωπεύει το μεγάλο αυτό τμήμα του μεταλλικού αγάλματος;
Η κοιλιά και οι μηροί από χαλκό συμβολίζουν το βασίλειο της Ελλάδας που νίκησε τους Πέρσες στη μάχη των Αρβήλων το 331 π.Χ. Ο Μέγας Αλέξανδρος νίκησε τους Πέρσες, καθιστώντας την Ελλάδα την τρίτη παγκόσμια αυτοκρατορία. Η Ελλάδα κυριάρχησε από το 331 μέχρι το 168 π.Χ.
ΟΙ ΚΝΗΜΕΣ ΑΠΟ ΣΙΔΕΡΟ
Τι θα ακολουθούσε την Ελλάδα;
Μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου η αυτοκρατορία του διαιρέθηκε μέχρι που το 168 π.Χ. στη μάχη της Πύδνας η «σιδηρά αυτοκρατορία» της Ρώμης συνέθλιψε την Ελλάδα. Ο Θεός χρησιμοποίησε τις κνήμες από σίδερο στο μεγάλο μεταλλικό άγαλμα για να συμβολίσει την τετάρτη παγκόσμια αυτοκρατορία.
Ο Αύγουστος Καίσαρας κυβερνούσε τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία όταν γεννήθηκε ο Χριστός πριν πάνω από 2,000 χρόνια (Λουκάς [β΄] 2:1). Ο Χριστός και οι απόστολοι έζησαν στην περίοδο που συμβολίζεται από τις σιδερένιες κνήμες. Ο Γίββων, ο ιστορικός του 18ου αιώνα αναμφίβολα είχε στη σκέψη του την προφητεία του Δανιήλ όταν έγραψε: «Τα όπλα της (ρωμαϊκής) δημοκρατίας, από καμιά φορά ηττημένα, πάντοτε όμως με κερδισμένο τον πόλεμο, προχωρούσαν με ταχύ βήμα στον Ευφράτη, στο Δούναβη, στο Ρήνο και στον Ωκεανό. και η εικόνα από χρυσό ή ασήμι, ή χαλκό που μπορεί να χρησίμευσε για να αντιπροσωπεύσει τα έθνη και τους βασιλιάδες τους, διαδοχικά συντρίφθηκαν από τη σιδερένια μοναρχία της Ρώμης.» Edward Gibbon, The History of the Decline and Fall of the Roman Empire (Η Ιστορία της Παρακμής και της Πτώσης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας) (John Morris and Company), τόμος 4ος, σελίδα 89).
Σκέψου για μια στιγμή αυτή την πρόρρηση από ανθρώπινη άποψη. Πώς μπορούσε ο Δανιήλ, ένας νέος που ζούσε στην εποχή της Βαβυλώνας, να έχει κάποια ιδέα πώς οι αυτοκρατορίες θα διαδέχονταν η μια την άλλη εκατοντάδες χρόνια στο μέλλον; Δυσκολευόμαστε να υπολογίσουμε τι άνοδο ή κάθοδο θα έχουν οι μετοχές στο χρηματιστήριο την επόμενη εβδομάδα. Και όμως η Βαβυλώνα, η Μηδοπερσία, η Ελλάδα, η Ρώμη διαδέχθηκαν η μια την άλλη όπως προλέχθηκε, σαν υπάκουοι μαθητές στη γραμμή.
Ο Θεός ελέγχει το μέλλον; Μπορούμε να ελπίσουμε σε αυτή τη βάση του μεγάλου σχεδίου Του; Το κεφάλαιο Δανιήλ β΄ το βροντοφωνεί. Ναι, αλλά και περισσότερο.
ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΧΤΥΛΑ ΑΠΟ ΣΙΔΕΡΟ ΑΝΑΜΙΧΤΟ ΜΕ ΠΗΛΟ
Θα ακολουθούσε τη Ρώμη μια πέμπτη εξουσία;
Ο προφήτης προείπε όχι μια πέμπτη αυτοκρατορία, αλλά μια διαίρεση της σιδηράς ρωμαϊκής μοναρχίας. Η Ρώμη θα χωριζόταν σε δέκα βασίλεια, όπως συμβολίζονται στο άγαλμα με τα πόδια και τα δέκα δάχτυλα.
Αυτό έχει συμβεί; Και βέβαια. Κατά τον 4ο και 5ο αιώνα της χριστιανικής εποχής βάρβαροι εισβολείς από τα βόρεια ξεχύθηκαν στην παρακμάζουσα ρωμαϊκή αυτοκρατορία, δίνοντάς της απανωτά χτυπήματα. Τελικά, δέκα από αυτές τις φυλές κατέκτησαν το περισσότερο μέρος της δυτικής ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, και δέκα συγκεκριμένα, ανεξάρτητα έθνη εγκαταστάθηκαν μέσα στα όρια της δυτικής Ευρώπης. Έτσι, τα δάκτυλα συμβολίζουν δέκα κράτη στην Ευρώπη. Η προφητεία εκπληρώθηκε κατά γράμμα, και η ιστορία πάλι εναρμονίζεται με ό,τι ο Θεός προείπε. Επτά από τα δέκα έθνη της διαιρημένης δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας παραμένουν στο χάρτη της Ευρώπης σήμερα, και έχουν άμεση σχέση με την προφητεία του Δανιήλ.
ΔΕΚΑ ΔΑΚΤΥΛΑ – ΔΕΚΑ ΚΥΡΙΕΣ ΦΥΛΕΣ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΡΩΜΑΪΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ
- Αγγλοσάξονες (Αγγλία)
- Φράγκοι (Γαλλία)
- Αλαμαννοί (Γερμανία)
- Λομβαρδοί (Ιταλία)
- Οστρογότθοι (αργότερα εξαφανίσθηκαν)
- Βησιγότθοι (Ισπανία)
- Βουργούνδιοι (Ελβετία)
- Βάνδαλοι (αργότερα εξαφανίσθηκαν)
- Σουήβοι (Πορτογάλοι)
- Χερούλοι (αργότερα εξαφανίσθηκαν)
3. Η ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ
Η προφητεία του Δανιήλ προείπε ότι θα γίνονταν προσπάθειες να ενωθούν τα έθνη της άλλοτε ρωμαϊκής αυτοκρατορίας της Ευρώπης κάτω από έναν αρχηγό;
Επανειλημμένα ισχυροί άνδρες προσπάθησαν να ενώσουν την Ευρώπη, αλλά γρήγορα απέτυχαν στο σκοπό τους. Οι λαοί «θέλουσιν αναμιχθή. . . πλην δεν θέλουσιν είσθαι κεκολλημένοι ο είς μετά του άλλου» είναι η ετυμηγορία της προφητείας. Αυτό δηλώνει ότι η Γαλλία, η Αγγλία, η Γερμανία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία και η Ελβετία δε θα αναδιαμορφωθούν σε μια μεγάλη και ενωμένη δύναμη.
Ζώντας αιώνες τώρα ο καθένας στο δικό του έθνος, είναι δύσκολο να αντιληφθούμε πόσο δραματικά η προφητεία του Δανιήλ προσδιόρισε τη μεγαλύτερη διάσπαση στην ιστορία. Μέχρι την κατάρρευση της Ρώμης, στον κόσμο είχαν κυριαρχήσει αυτοκρατορίες με αφετηρία την Αίγυπτο και τη Ασσυρία. Αλλά μετά τη Ρώμη ο κόσμος τεμαχίσθηκε σε έθνη και αυτό το πρότυπο παρέμεινε. Μόνον ο Θεός μπορούσε να προδεί με τόση ακρίβεια αυτό το μεγάλο σάρωμα της ιστορίας. Πολύ σωστά ο Ιησούς είπε: «Δεν δύναται να αναιρεθή η γραφή» (Ιωάννην [ι΄] 10:35). Ακόμη, δήλωσε:
Μια ιστορία δεκατεσσάρων αιώνων έδειξε ότι καμιά ανθρώπινη εξουσία ή συνασπισμός εξουσιών δεν μπόρεσαν να σπάσουν τη δύναμη αυτών των λόγων της βιβλικής προφητείας ότι οι άνθρωποι «θέλουσιν αναμιχθή. . . πλην δεν θέλουσιν είσθαι κεκολλημένοι».
Και αυτό δεν οφείλεται σε έλλειψη προσπάθειας. Πολλοί μεγαλοφυείς στρατηλάτες έκαναν τα αδύνατα δυνατά για να ενώσουν την Ευρώπη. Ο Ναπολέων Βοναπάρτης πλησίασε στο σκοπό του περισσότερο από κάθε άλλον. Στην αρχή της στρατιωτικής σταδιοδρομίας του έλεγε με κομπασμό: «Σε πέντε χρόνια θα είμαι κυρίαρχος του κόσμου». Δήλωσε το σκοπό του ξεκάθαρα: «Η κατάκτηση της Ευρώπης, της Ρωσίας, του κόσμου».
Τα στρατεύματα του Ναπολέοντα φαίνονταν αήττητα για ένα διάστημα, και κατέκτησαν μεγάλες εκτάσεις γης. Αλλά καθώς βάδιζαν προς τη Μόσχα, έπεσαν σε έναν πρόωρο χειμώνα και τα ρωσικά στρατεύματα αποδεκάτισαν τους άνδρες του Ναπολέοντα. Γιατί ο Ναπολέων για κάτι λίγο απέτυχε στο σκοπό του; Γιατί ο Θεός είχε πει ότι οι λαοί «Θέλουσιν αναμιχθή. . . πλην δεν θέλουσιν είσθαι κεκολλημένοι».
Ο Ναπολέων είχε τον καλύτερο στρατό στην Ευρώπη, αλλά αυτός δεν ήταν εφάμιλλος του Λόγου του Θεού. και καθώς υποχωρούσε από το πεδίο μάχης του Βατερλό, αναφώνησε: «Ύψιστε Θεέ, αυτό είναι πάρα πολύ για μένα!»
Ο Κάιζερ Γουλιέλμος Β΄ και ο Αδόλφος Χίτλερ δημιούργησαν τις ισχυρότερες στρατιωτικές δυνάμεις της εποχής τους. Αλλά και οι δύο απέτυχαν να ενώσουν την Ευρώπη κάτω από την κυριαρχία τους. Γιατί; Γιατί διακυβευόταν ο Λόγος του Θεού ότι οι άνθρωποι «θέλουσιν αναμιχθή. . . πλην δεν θέλουσιν είσθαι κεκολλημένοι».
Δικτάτορες που επέτυχαν να εξοπλίσουν έναν ολόκληρο λαό με φανατικό ζήλο, δεν ήταν ικανοί να ανασκευάσουν την προφητεία του Δανιήλ. Η έκβαση των δύο παγκόσμιων πολέμων βεβαιώνουν το γεγονός: ο Θεός κρατάει στα χέρια Του το μέλλον. ο Θεός έχει τον τελικό έλεγχο. Αυτό είναι αρκετό για να μας δώσει ελπίδα και ειρήνη πνεύματος, να μας δημιουργήσει εμπιστοσύνη στα σχέδιά Του για τη ζωή μας.
4. ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Μόνον ένα μέρος αυτής της προφητείας του Δανιήλ μένει ανεκπλήρωτο.
Ποια είναι η έννοια της πέτρας που περιγράφεται στα εδάφια 34 και 35, έτοιμη να χτυπήσει το άγαλμα στα πόδια, να το κονιορτοποιήσει και να γίνει ένα όρος που θα γεμίσει όλη τη γη;
«Των βασιλέων εκείνων» είναι έκφραση που αναφέρεται μόνο στους βασιλιάδες εκείνους οι οποίοι συμβολίζονται από τα πόδια και τα δάκτυλα του αγάλματος, δηλαδή οι αρχηγοί των σημερινών ευρωπαϊκών κρατών. Η κατάληξη είναι αναπόφευκτη. «Εν ταις ημέραις των βασιλέων εκείνων» αναφέρεται στην εποχή μας. Ο σύγχρονος κόσμος μας στέκεται στο κατώφλι του μεγαλύτερου γεγονότος όλων των εποχών. Σύντομα ο Ιησούς θα κατεβεί από τον ουρανό και «θέλει αναστήσει. . . βασιλείαν» – τη βασιλεία Του της ευτυχίας και της ειρήνης. Η πέτρα που προορίζεται να χτυπήσει το άγαλμα και να το θρυμματίσει, θα γεμίσει όλη τη γη. Τότε ο Χριστός – ο Βράχος των αιώνων και ο Βασιλεύς των βασιλέων – θα κυβερνήσει τον κόσμο παντοτινά. (Η βασιλεία του Θεού περιγράφεται λεπτομερώς στο Τεύχος 9).
Αυτό είναι το αποκορύφωμα της ιστορίας του Δανιήλ. όλα οδηγούν σε αυτό το παγκόσμιο γεγονός. Η εμπιστοσύνη που η μεγάλη αυτή πρόρρηση εμπνέει, καθώς μας οδηγεί με αλάθητη ακρίβεια μέσα από τις φάσεις της ιστορίας, δημιουργεί τη βέβαιη ελπίδα στη Δευτέρα Παρουσία του Ιησού Χριστού. Όλες οι προρρήσεις του Δανιήλ β΄ [2] εκπληρώθηκαν εκτός από το τελικό γεγονός – το χτύπημα του αγάλματος από την πέτρα. Σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα του Θεού, πλησιάζουμε τώρα στο μεγάλο αποκορύφωμα – την επιστροφή του Χριστού στον κόσμο. Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, είναι έτοιμος να σταματήσει το μακροχρόνιο αιματηρό αγώνα της ανθρώπινης ιστορίας και να εγκαθιδρύσει την αιώνια βασιλεία της αγάπης και της χάρης.
5. Ο ΘΕΟΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΕΙ ΤΑ ΕΘΝΗ
Όταν ο Θεός αποκάλυψε αυτή την προφητεία στο Δανιήλ, ο Εβραίος προφήτης αμέσως είδε το χέρι του Θεού στην έγερση και πτώση των εθνών (Δανιήλ [β΄] 2:20-22). Ο Θεός γνωρίζει το παρελθόν, και αυτή η βιβλική προφητεία δείχνει καθαρά ότι Αυτός γνωρίζει εξίσου το μέλλον.
Μερικές φορές μπορούμε να φαντασθούμε ότι ο Ύψιστος είναι τόσο απασχολημένος με το απέραντο σύμπαν, που δεν προσδίδει στο μικρό μας πλανήτη μεγάλη προσοχή – ακόμη δε λιγότερο στη ζωή ενός ατόμου επάνω σε αυτόν. Αλλά ο Θεός έκανε το παν για να μας βεβαιώσει ότι ενδιαφέρεται πάρα πολύ για την ανθρώπινη ιστορία και για την ιστορία κάθε ατόμου. Μας έδωσε ένα φάρο:
Ο Θεός χρησιμοποιεί τη βιβλική προφητεία στα σκοτάδια του κόσμου μας, όπως χρησιμοποιούνται οι προβολείς σε ένα αυτοκίνητο που ταξιδεύει τη νύχτα. Μας δείχνει πού πηγαίνουμε. μας δείχνει τι βρίσκεται μπροστά μας. Μπορούμε να νιώθουμε σιγουριά ότι η πορεία της ιστορίας τελικά καταλήγει στη λεωφόρο του Θεού.
Και Αυτός κατευθύνει τη ζωή των μελετητών της Γραφής. Η εκπλήρωση των βιβλικών προφητειών σε ωθεί να προσκαλέσεις τον Ιησού – «τον αστέρα τον ορθρινό» – να ανατείλει στην καρδιά σου. Με Αυτόν ως Κύριο σου δεν έχεις τίποτε να φοβηθείς.
6. ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ ΚΑΙ ΣΥ
Ναι, ο κόσμος μπορεί να είναι σχεδόν ένας ακανθώδης χώρος. Οι τρομοκράτες μπορεί να χτυπάνε όπου τύχει. Παλιές εχθρότητες ξαναφουντώνουν χύνοντας αθώο αίμα. Οι τύραννοι συνωμοτούν μέσα από το προπύργιό τους.
Αλλά μπορούμε να αναγνωρίσουμε ένα γεγονός πολύ πιο σπουδαίο από όλους τους τίτλους των εφημερίδων: η ανθρώπινη ιστορία κατευθύνεται προς μια μοιραία συνάντηση με το Χριστό. Μπορώ να ετοιμασθώ τώρα για τη μεγάλη αποκορύφωση της ιστορίας. Το ίδιο χέρι που οδήγησε το Δανιήλ να συμπτύξει χιλιετηρίδων ιστορία του μέλλοντος σε λίγες παραγράφους, μπορεί να με οδηγήσει καθώς προσπαθώ να δώσω νόημα στη ζωή μου.
Εάν ο Θεός κατευθύνει τις κινήσεις των εθνών με τόση ακρίβεια, ασφαλώς μπορεί να κατευθύνει τη ζωή κάθε ατόμου.
Το θείο χάρισμα της πίστης μπορεί να λειτουργήσει σαν αντίδοτο σε όλες τις ανησυχίες και όλους τους φόβους. Ο Θεός μας εμπνέει την ελπίδα για να χρησιμεύσει σαν άγκυρα της ψυχής (Εβραίους [ς΄] 6:19). Στον 16ο αιώνα ο λόγιος Έρασμος ανέφερε ένα περιστατικό σε κάποιο θαλάσσιο ταξίδι, το οποίο του τυπώθηκε για όλη τη ζωή του. Το πλοίο είχε πέσει σε θύελλα. Καθώς τα πελώρια κύματα έσπαζαν πάνω στο πλοίο και αυτό άρχισε να διαλύεται, ακόμη και οι ναύτες πανικοβλήθηκαν. Υστερία κατέλαβε τους ταξιδιώτες. Πολλοί ζητούσαν βοήθεια από τον άγιο προστάτη τους, έψελναν ύμνους ή προσεύχονταν υψηλόφωνα.
Ο Έρασμος πρόσεξε έναν επιβάτη που συμπεριφερόταν τελείως διαφορετικά. Αργότερα έγραψε: «Από όλους μας το μόνο άτομο που έμεινε ατάραχο, ήταν μια νεαρή γυναίκα που κρατούσε ένα μωρό και το θήλαζε. Ήταν η μόνη που δε φώναζε, δεν έκλαιγε και δεν έκαμνε τάματα στον ουρανό. Απλώς προσευχόταν ήρεμα μόνη της με το μωρό σφιγμένο επάνω της.»
Ο Έρασμος κατάλαβε ότι αυτή η προσευχή ήταν μια συνέχεια της τακτικής προσευχής της. Δε ζήτησε ξαφνικά ιδιαίτερη εύνοια. Φαινόταν να εμπιστεύεται στο Θεό.
Καθώς το πλοίο άρχισε να διαλύεται, αυτή τη νεαρή μητέρα την τοποθέτησαν σε μια σανίδα, της έδωσαν ένα πάσαλο για κουπί και την έριξαν στα κύματα. Με το ένα χέρι κρατούσε το μωρό και με το άλλο προσπαθούσε να κωπηλατήσει. Λίγοι πίστευαν ότι θα επιζούσε. Αλλά η πίστη και η ηρεμία της αποδείχθηκαν πολύτιμες. Η γυναίκα και το μωρό της ήταν οι πρώτοι που έφθασαν στην ακτή.
Η ελπίδα στο Θεό μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά – ακόμη και όταν ο κόσμος φαίνεται να διαλύεται γύρω μας. Δεν είμαστε μόνοι. Το στιβαρό χέρι του Θεού μας κρατάει και μας οδηγεί.
Αν θέλεις να κάνεις τέλεια παραχώρηση του εαυτού σου στο Χριστό, Αυτός θα σου δώσει την πίστη η οποία θα σε παρασταθεί σε κάθε τρικυμία. Ανακάλυψε την υπερφυσική ειρήνη που ο Χριστός υπόσχεται:
Αγαπητέ ουράνιε Πατέρα, Σε ευχαριστώ σήμερα για το προσωπικό Σου ενδιαφέρον για μένα. Σε ευχαριστώ που έχεις απαντήσει εκ των προτέρων στα ερωτήματά μας για το μέλλον του κόσμου μας και την καθοδήγηση της ζωής μας. Σε ευχαριστώ για τη βεβαιότητα των βιβλικών προφητειών. Βοήθησέ με να δεχθώ τη Βίβλο ως τον αληθινό λόγο Σου και να πιστεύω πάντοτε σε αυτόν. Και πάνω από όλα, βοήθησέ με να ανοίξω τώρα αμέσως την καρδιά μου στον Ιησού, τον Άρχοντα της ειρήνης. Στο όνομά Του προσεύχομαι. Αμήν.